Normaal hebben we op dinsdagavond altijd de fractievergadering voor de gemeenteraad. Hoe anders was dat afgelopen dinsdag. We begonnen met een half uurtje fractie, maar daarna kwamen we als raadsleden bij elkaar in de raadszaal voor een afscheid. Afscheid van een collega die niet meer onder ons was. Die ochtend hadden we namelijk het nieuws gekregen dat D66 raadslid Jan van Esch was overleden.

Dit nieuws kwam bij mij wel even binnen. Ik kende Jan namelijk nogal wat jaartjes. Ook voor dat we samen in de gemeenteraad zaten. Jarenlang hebben alle drie zijn kinderen meegespeeld in de Jeugdharmonie Orpheus. Ik weet niet of ze mijn blog lezen, maar ik wens Roel, Evi en Daan heel veel sterkte met dit verlies.

Vanaf het moment dat ik politiek actief werd, kwam ik Jan tegen in de raad. En al gauw werkten we samen, met name op de dossiers van cultuur en onderwijs. Een andere overeenkomst was dat we allebei bij een andere partij zijn geëindigd dan waar we begonnen waren. Jan bij de PvdA en later bij D66, terwijl ik overstapte van de SP naar GroenLinks. Voor de samenwerking maakte dat geen verschil, die bleef altijd prettig.

Naast de raad konden Jan en ik uren praten over Bosnië. Jan had een tomeloze inzet voor dat land en dan met name om de verschillende bevolkingsgroepen weer met elkaar te verbinden. Het is er helaas niet van gekomen, maar meermaals vroeg hij mij of ik niet met onze toenmalige band Projekt Rakija bij zijn projecten in dat land wilde optreden. Met Projekt Rakija ben ik wel 2 keer op tournee geweest in Bosnië. Mede daardoor begreep ik heel goed waar Jan mee bezig was en waardeerde dat enorm.

Beste Jan, ik ga je enorm missen. Ik wens je naaste familie en vrienden heel veel sterkte bij het verwerken van dit enorme verlies. Jammer genoeg heb ik nog geen live opname van mijn Requiem voor Tilburg want die zal pas in het najaar te beluisteren zijn. Maar voor jou toch een digitale compilatie. En als het stuk in september in première gaat, zal ik zeker ook aan jou denken.

(foto Saskia Moerman)