De afgelopen weken heb ik aan aandacht geen gebrek gehad. Zowel muzikaal als politiek. Het laatste nieuws kwam van mij als voorzitter van de werkgroep Tilburg 2050. Een mooi artikel in de lokale krant. In die werkgroep werken we toe naar een visie hoe de stad er in 2050 uit zou moeten komen te zien.

Een van de onderdelen is de arbeidsmarkt. En hoe het er in die tijd economisch uit ziet. Uiteraard worden veel meer onderwerpen meegenomen, zoals klimaat en wonen, maar ik beperk me in mijn blog maar even tot deze. En dat heeft een reden.

In de werkgroep proberen we de zaken niet teveel politiek te maken. Het gaat tenslotte om alle inwoners van de stad. Maar in het licht van de huidige ontwikkelingen in ons mooie kikkerlandje kan ik niet negeren dat er voor mij en mijn collega’s wellicht lastige tijden aan gaan breken…alweer.

Lokaal staan we voor een eerlijke betaling voor kunstenaars. Dat betekent dat gages en prijzen voor kunstwerken behoorlijk omhoog gaan. De budgetten stijgen echter lang niet altijd mee. Gevolg daarvan is dat het aanbod behoorlijk terug kan gaan lopen. Of dat je het dubbele gaat betalen voor een toegangskaartje in het theater. Hoe het precies uit gaat pakken, weten nu nog niet. Dat hangt nog teveel af van wat een nieuwe regering gaat besluiten over Kunst en Cultuur en de rol daarvan in onze samenleving.

En daar maak ik me best wel zorgen over, want alles hangt met elkaar samen. Zowel lokale, provinciale als landelijke subsidies en investeringen. Ik kan slechts hopen dat wij als kunstenaars niet weer terugvallen in het hobbyisme. Wat we doen is van waarde en daar moet een terechte beloning tegenover staan. Gelukkig kan ik zeggen dat in het bekende filmpje wat ik al vaker gedeeld heb, dat ook het geval was.