Componeren

Nov 30, 2023


Diegene die mij kennen, weten dat ik behoorlijk wat jaartjes heb rondgelopen op het conservatorium. Dat was op zich niet zo gek, want in mijn studietijd was er nog geen sprake van studiepunten of studieleningen. Ik heb het geluk gehad dat ik maar liefst 3 verschillende studierichtingen heb kunnen volgen: docent muziek, Tuba en Hafa-directie. En nu?….nu verdien ik het merendeel van mijn inkomen met componeren en arrangeren. Precies…datgene waar ik geen studie in heb gevolgd.

Natuurlijk heb ik het nodige meegekregen op het gebied van muziektheorie en muziekstijlen. Maar ik zou oprecht niet kunnen vertellen wat ze je leren als je de opleiding compositie volgt op het conservatorium. Ik rolde het muziektheater wereldje in door een collega op te volgen als muzikaal leider en arrangeur voor de MusicAllFactory. En dat betekende dat je dus ook ging arrangeren. Ik had dat nog niet gedaan, dus ik dacht: ik weet niet of ik dat kan, dus ik ga het proberen.

Niet lang daarna kwam er een aanbod om nummers van Candy Dulfer te arrangeren voor het Euregio Jeugdorkest. En opnieuw pakte ik niet gehinderd door ervaring die handschoen op. En zo kan ik nog wel even doorgaan, totdat het moment zich aandiende dat ik ging componeren. Eerst voor mijn jeugdharmonie, maar later ook meteen voor een grote musicalproductie, namelijk Moordhoek.

En nu heb ik dan een 5 delig requiem geschreven voor Tilburg. De stijl is allesbehalve modern te noemen. Eerder super klassiek. En dan vraag ik me wel eens af, had ik dat anders gedaan als ik les had gehad in compositie? Had ik dan ook allerlei wilde ideeën toegepast zoals Aart Strootman, met nieuwe instrumenten? Of had ik een nieuwe toonladder uitgevonden?

Ik kan het oprecht niet zeggen. Ik schrijf omdat ik voel dat ik moet schrijven. Ik componeer met de tonen en klanken die ik ken en die ik mooi vind. En anderen hebben dat op die manier een paar honderd jaar eerder ook gedaan. Is het vernieuwend? Volgens mij allerminst. Maar mij bevalt het, en ik hoop velen met mij ook.