Ze zijn er weer, de donkere dagen voor kerst. Normaal ben ik nog volle bak bezig met van alles en nog wat, maar nu heb ik zowaar behoefte aan een aantal dagen rust, even vakantie.

Als (naar eigen overtuiging, en velen met mij denk ik) een echte ADHD ‘er was ik tot een jaar geleden gewend om van alles tegelijk te doen. Maar sinds ik voor het eerst sinds jaren heb ontdekt wat het is om echt uitgerust wakker te worden, merk ik ook dat ik zuinig wil zijn met mijn energie. En dat ik de behoefte heb om soms alle drukte te parkeren. En zo werk ik gestaag toe naar de kerstdagen. Wetende dat tussen kerst en oud en nieuw mijn agenda even helemaal leeg is.

Aan de ene kant is het afgelopen jaar eigenlijk heel succesvol geweest. Maar er was ook een schaduwzijde. En dat was natuurlijk alles wat er met mijn lijf aan de hand was. De successen belicht ik de komende weken nog wel, maar vandaag wil ik toch ook even stil staan wat er allemaal is veranderd in mijn leven. En dat is heel wat.

Allereerst slaap ik stukken beter, zoals ik net al aanhaalde. Daardoor kom ik nu tenminste de dagen door zonder overdag te knikkebollen. Daarbij ben ik al een paar maanden bezig met een afvalmedicijn, en dat werkt. Ik ben inmiddels al ruim 15 kilo kwijt. Het resultaat is dat ik gelukkig steeds meer en makkelijker kan bewegen. En dat heb ik nodig, want de problemen met mijn evenwicht zijn nog steeds niet over.

Die toegenomen energie heeft er in ieder geval weer toe geleid, dat ik mijn trombone uit zijn koffer heb kunnen trekken. En inmiddels hebben de eerste tonen weer geklonken, bij de opnames van mijn nieuwe carnavalskraker samen met mijn vrienden van CV Confetti. Daarom nog maar eens het kerstnummer van mijn musical collega’s uit de YouTube archieven getrokken. Als herinnering aan het 4-stemmig inspelen van deze clip tijdens Corona.