Ik denk dat iedereen ze wel kent, die twee maskers die symbool staan voor het theater. Ik in ieder geval wel, alleen had ik nooit gedacht hoe sterk ze symbool zouden staan voor mijn eigen situatie. Afgelopen week had ik zowel een reden om erg blij te zijn als eentje om diep van in de put te zitten. Laten we met het goede nieuws beginnen. Met ingang van maart 2022 start ik als vaste dirigent bij een harmonie orkest. Welke dat is, laat ik nog even in het midden. Daar zullen we later samen mee naar buiten komen. Ik kan wel aangeven dat ik er enorm zin in heb om weer te gaan werken met een enthousiaste vereniging die over een heleboel muzikale zaken hetzelfde denkt als ik. Uiteraard is hier het lachende masker het symbool van.

Minder goed nieuws met als symbool het huilende masker, is het feit dat vandaag bekend werd, dat een van de adviezen van het OMT is om de theaters weer te sluiten. Je begint je onderhand af te vragen wat je in godsnaam misdaan hebt om dit te verdienen. Het is natuurlijk nog maar een advies, maar het feit dat dit alweer genoemd wordt is al een reden om in huilen uit te barsten. Hoe kun je als theatermaker nog voorstellingen maken en plannen met een dergelijk jojo beleid?? En het ergste is nog wel dat theatermakers niet alleen qua inkomen weer in de gevarenzone komen, maar dat ook datgene wat ze maken weer aan het grote publiek onthouden wordt !! Duimen dus dat er een andere strategie gekozen wordt morgenavond.