Je mag stellen dat deze kunstvorm het grootste bestanddeel vormt van mijn werk. En had vroeger ieder dorp zijn eigen harmonie of fanfare, nu schieten de musicalverenigingen zelfs in de kleinste gemeentes als paddenstoelen uit de grond. Soms zijn ze een langer leven beschoren en soms blijft het bij een project. Ook in het onderwijs is het genre niet meer weg te denken. Welk kind heeft niet meegedaan in de groep 8 musical?

Toch was ik gisteren volgens mij de enige vertegenwoordiger bij de vergadering van de vereniging De Kunst van Brabant. Een club die de belangen van kunstenaars in de provincie behartigt bij politiek en overheid. Voorafgaand aan de ledenvergadering was er een debat over Het Intens Onmaatschappelijke Debat. Onderwerp was de vraag of er grenzen zijn aan de door politiek en beleid opgelegde maatschappelijke opdracht aan de kunsten. Oftewel heeft de kunst die we maken wel voldoende maatschappelijk impact.

De debatleiding was in handen van een filosoof van de Universiteit en ook een van de sprekers was afgestudeerd filosoof. Dat leverde mooie inzichten op over de rol en betekenis van kunst in onze maatschappij. Voor mij persoonlijk ging het echter ook hoog over. En dat geluid liet ik op een gegeven moment ook horen. 

Ik schrijf muziek omdat ik het wil. Ik heb lang niet altijd een boodschap en wil de wereld niet veranderen met mijn muziek. Als mijn muziek impact heeft, is dat mooi meegenomen, maar dat is niet het doel als ik muziek schrijf. Ik ben ook niet vernieuwend. Ik schrijf wat ik zelf mooi vind en wat in me opkomt, geholpen door teksten die anderen mij aanleveren.

Mooi was het wel dat ik van alle kanten positieve reacties kreeg op mijn inbreng. Dit maakte voor mij vooral duidelijk dat we als kunstenaars allemaal gewoon willen creëren, los van maatschappelijk thema’s. En ja, natuurlijk komen deze terug in ons werk. Niet om subsidies te vangen, maar vanwege een pure drang tot het scheppen van een voorstelling of beeldend kunstwerk.

Vanavond is de eerste tekstlezing van Frontstad in Roermond. Een musical over de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog, over liefde en verraad. De muziek zal binnenkort te beluisteren zijn. In het filmpje hiernaast het nummer Afscheid uit mijn musical Hier adem ik vrij. Prachtig gezongen door Stephanie Commeren. Over het sterven en leven van Koning Willem II. Of het maatschappelijk impact had of gaat hebben? Dat laat ik graag aan de toehoorders over.