Na een paar dagen carnaval gevierd te hebben, met als hoogtepunt een heel mooi afscheid bij mij commissie Festiviteiten, is het even wat rustiger. Er staan zeker nog een paar mooie dingen op het programma maar de druk is even van de ketel.

Op dit moment ben ik bezig met de laatste 5 nummers van de musical Frontstad. Niet dat het dan helemaal klaar is, want er moeten nog de nodige underscores en scene changes gemaakt worden. Voor de niet musical kenners onder ons: dat zijn vaak stukken met toonmateriaal wat al eerder is geschreven en zo een verbindende functie heeft in het totaalplaatje van een musical.

Op 7 september zal deze productie in première gaan in Theaterhotel de Oranjerie in Roermond. Voor de geïnteresseerden: kaartjes zijn te verkrijgen via deze link. Andere voorstellingen zijn van 10 t/m 14 september.

Verder zijn de eerste bouwstenen gelegd voor de opvolger van Hier adem ik vrij in Tilburg. Er wordt al flink gebrainstormd over de invulling van alweer mijn vijfde musical productie. En daar blijft het niet bij, want ook de eerste besprekingen van productie nummer zes zijn alweer geweest. Ik kan alleen over beide producties nog niet veel zeggen, maar ze zullen in ieder geval beiden in Tilburg te zien zijn.

Naast deze muzikale werkzaamheden zal ik me de komende tijd vooral bezig gaan houden met de bosdagen op Landgoed Sparrenhof. Meer dan 500 leerlingen van diverse leeftijden zullen de komende maanden al spelend in de natuur gaan leren. Een prachtige samenwerking van T-Primair en Fontys.

Dat allemaal wat het vooruitblikken betreft. Terugkijken gaat ook nog gebeuren. Ik ben bezig om de songs van mijn musical Hier adem ik vrij te publiceren op diverse streamingsdiensten. Nog een paar dingen regelen en dan kan iedereen nog eens nagenieten van deze productie. De terugblik hiernaast in het filmpje is het tweede deel van mijn Requiem. Een prachtig lied gezongen door Ingrid van den Nieuwenhuizen op tekst van Frank van Pamelen. Daarmee zijn alle delen in mijn blogs te beluisteren geweest. Het volledig requiem staat op Spotify en YouTube

Ik kan me zo maar voorstellen dat de vaste lezers van mijn blog benieuwd zijn hoe het is gegaan afgelopen weekend. Tsja, de titel geeft het al een beetje aan, het was een top weekend.

En dat begon eigenlijk al op donderdag. Ik mocht als voorzitter van de werkgroep Tilburg 2050 het symposium over Brede Welvaart openen met een speech hoe we daar als raad van Tilburg in staan. Best spannend vond ik, voor zo’n 150 genodigden. Ik was dan ook heel blij met de vele positieve reacties die ik de rest van de middag mocht ontvangen.

Vrijdag was vervolgens de aftrap van het Grand Gala du Kwek in Oeteldonk. En dat was een groot feest. Het spannende voor mij was of ik het qua gezondheid dusdanig vol zou houden, dat ik er zelf ook nog van kon genieten. Nu, ik kan jullie vertellen, dat is gelukt. Ik had zelfs nog energie over om na het concert nog even de foyer in te gaan. En daar mocht ik vele complimenten ontvangen over deze editie van het GGdK.

Zaterdagochtend stond iets bijzonders op het programma. Na een aantal jaar mocht de beiaard van de Heikese Kerk in Tilburg eindelijk weer live bespeeld worden. Om veiligheidsredenen was dat een lange tijd niet mogelijk geweest. Voor deze gelegenheid hebben 18 Tilburgse componisten een stuk voor beiaard gecomponeerd. En jullie raden het al, ik ben er een van. De komende weken zijn deze stukken te horen. Ik ben al snel aan de beurt. Op zaterdagmiddag 15 maart vanaf 15.00 uur zal o.a. mijn Rondo ‘t Heike over de stad klinken.

Maar dat is nog niet alles. Ik heb ook een beiaardbewerking van mijn lied “Hier adem ik vrij geschreven” en ook dit zal 15 maart over de hele binnenstad te horen zijn.

Tot slot mocht ik dan zaterdagmiddag en -avond nog een keer mijn orkest de Koninklijke Harmonie ‘s Hertogenbosch dirigeren met twee fantastische voorstellingen van het Grand Gala du Kwek. Hiernaast het mooi intiem gezongen “Noar de kiet toe pa” door Maarten de Laat. In een arrangement voor houtblazers en piano van mijn hand.

Veel mensen hebben er een, een bucket list. Dingen die ze absoluut ooit nog een keer gedaan willen hebben. Ik moet zeggen dat ik me daar nooit zo mee bezig heb gehouden. Hoe dat komt? Geen idee. Al heb ik wel een vermoeden dat het feit dat ik enorm veel plezier heb in mijn werk, een van de oorzaken is.

Diegenen die mij al wat langer volgen weten dat ik naarmate dat ik ouder word, steeds meer problemen ervaar met mijn gezondheid. De laatste tijd is dat ook het geval met mijn evenwicht. Twee jaar geleden kreeg ik een ontsteking in mijn evenwichtsorgaan en daar ben ik eigenlijk nooit van hersteld. Het is zelfs zo dat ik de laatste tijd er weer meer last van heb.

En dat heeft ook een weerslag op mijn werk als dirigent. Het kost me heden ten dage simpelweg meer kruim dan vroeger. Zeker als ik dan een druk weekend in het vooruitzicht heb met het Grand Gala du Kwek, dan moet ik de dagen daarvoor echt even rustig aan doen om mezelf op te laden daarvoor. Dat doe ik graag, want daardoor kan ik ook meer genieten van het evenement zelf. Neemt niet weg dat je me na 3 dagen Grand Gala wel even bij elkaar moet vegen.

Door dit feit krijg ik wel eens de vraag of ik dat niet erg vind. Jij deed toch altijd zoveel? En dat klopt ook wel. Maar het feit dat ik zoveel mooie dingen heb mogen doen, zorgt er ook voor dat ik nu wat makkelijker kan accepteren dat het wat rustiger moet.

In feite beschouw ik me dus eigenlijk als een enorme bofkont dat ik al zoveel heb mogen doen. Als tubaïst en als trombonist ben ik de hele wereld over geweest, heb talloze opnames gemaakt en geweldige collega muzikanten ontmoet. De droom van een musical zelf schrijven is uitgekomen en heeft geresulteerd in het feit dat ik inmiddels de vierde musical bijna af heb en met nummer 5 en 6 al weer bezig ben.

Dus…laad ik me vandaag nog even op voor 2 dagen feest in het Theater aan de Parade. En daar ga ik van genieten. Zondag hebben we dan weer de hele dag om uit te rusten. En die bucket-list?….die is volgens mij allang afgevinkt !!

Voor de een is het ouderwetse hoempa, voor de ander een hippe beat met lokale tekst. Inmiddels heb ik zo ongeveer alle soorten wel voorbij zien komen (en horen ook trouwens). Het feest gaat hier in het zuiden in ieder geval alweer beginnen, en ook ik heb dit jaar mijn muzikale bijdrage wel weer geleverd.

Om te beginnen natuurlijk in Oeteldonk. We zijn al weer een aantal weken aan het repeteren met mijn arragangementen voor het Grand Gala du Kwek 2025. Overigens niet alleen mijn arrangementen natuurlijk, ook collega Sjef Ipskamp heeft weer de nodige input geleverd. Volgende week barst dat feest weer los in het Theater aan de Parade. Drie keer maar liefst en alledrie uitverkocht.

Een groot deel van dat programma bestaat uit originele Oeteldonkse carnavalsmuziek. Al dan niet in een modern jasje. Daarnaast spelen we ook wel bekende nummers uit het pop repertoire, maar die zijn dan wel voorzien van nieuwe Oeteldonkse teksten.

Natuurlijk heb ik ook in mijn eigen Kruikenstad weer van me laten horen. Sowieso doe ik samen met mijn maatjes van de oudste boyband van Kruikenstad, CV Confetti, altijd mee aan Zumme Zingen. Dit plaatselijke carnavalsliedjes-festival groeit elk jaar weer, en levert steeds meer leuke originele nummers op. Gewonnen hebben we deze keer niet, maar een hoop lol hebben we wel gehad.

Dat ik toch altijd een beetje bij de winnaars hoor, komt omdat ik degene ben die dat nummer mag arrangeren voor de hofkapel. Zij spelen het vervolgens op elke plek waar de prins van Kruikenstad binnenkomt. En ja, dat was dit jaar een beetje een uitdaging, want hoe laat je een DJ nummer goed klinken als het gespeeld wordt door een blaaskapel. Inmiddels mag ik de conclusie trekken dat dat gelukt is, gezien de reacties die ik al heb ontvangen.

En zo heb ik mijn bijdrage denk ik wel weer geleverd voor het carnaval in 2025. Voor iedereen die het gaat vieren, geniet ervan en maak er vooral samen een mooi feest van. Zoals in het nummer wat ik samen met Steven van Gils en Tommy Schollen in coronatijd maakte.

Het is alweer even geleden dat ik het er over had, maar ik ben natuurlijk ook nog een aantal uren per week aan het werk voor Sparrenhof. 2 jaar lang ben ik actief geweest als kartrekker voor Campus Sparrenhof. Dat was een proeftuin om zowel basis- als voortgezet onderwijs bestaande en nieuwe activiteiten te laten ondernemen op het landgoed aan de Bredaseweg.

In die jaren heb ik samen met mijn mede kartrekkers een fundament ontwikkeld voor Sparrenhof als pedagogische vrijplaats. Een concept waar ik vanuit mijn onderwijs achtergrond heel erg achter sta. Het gaat te ver om de volledige uitleg hier in deze blog te plaatsen, maar in het kort komt het er op neer dat kinderen en jongeren zichzelf kunnen zijn en zonder prestatiedruk zich kunnen ontwikkelen. Wie daar meer over wil lezen kan op deze link klikken.

Mijn voornaamste taak de afgelopen jaren was het verhaal over die pedagogische vrijplaats vertellen aan iedereen die het maar horen wilde. Daarnaast mocht ik kinderen en jongeren begeleiden die activiteiten deden op het landgoed. Dat varieerde van sponsorlopen, speurtochten en theaterdagen tot verkennen en onderzoeken. Ook werkte ik samen met studenten van o.a. de opleiding Docent Muziek en van Fontys Pedagogiek.

Het mooie van dit alles was om iedere keer weer te zien hoe zij allemaal op hun gemak waren in die rustige en natuurrijke omgeving. En dat is hoe het nu ook verder gaat. De proeftuinen van onderwijs, speciaal onderwijs en jeugd- en jongerenwerk gaan samen een programma ontwikkelen waar Sparrenhof als veilige haven om te ont-moeten en te ont-wikkelen centraal staat. Tot dat programma klaar is, is het mijn taak om Sparrenhof te blijven promoten, met als kernthema’s Natuur, Sport en Cultuur.

Het filmpje hiernaast is een lied uit mijn musical Hier adem ik vrij, over de geboorte van Willem III. En dat lijkt in eerste instantie niks met Sparrenhof te maken te hebben. Maar schijn bedriegt. De constante druk in het gezin van de koninklijke familie, zorgden voor een zeer gespannen verhouding tussen vader en zoon. Maar ja, in die tijd werd heel anders tegen de ontwikkeling van kinderen aan gekeken.