En dan is het alweer zover. De laatste blog voor de zomervakantie. Een mooi moment om terug te kijken op het afgelopen seizoen. En dat doe ik toch wel een beetje met gemengde gevoelens. Niet zozeer muzikaal, want wat dat betreft was dit seizoen er weer eentje om in te lijsten. Maar qua gezondheid werd ik wel een beetje met mijn neus op de feiten gedrukt.

Dit seizoen werd duidelijk dat vanwege mijn gezondheid het optreden als tubaïst en trombonist helaas niet meer mogelijk bleek. De diagnose COPD in 2024 zorgde ervoor dat het blazen niet echt lekker meer ging vanwege een beperkte longcapaciteit. In juni 2025 kwam daar de diagnose PPPD nog eens bij. Deze vorm van chronische positioneringsduizeligheid zorgt ervoor dat de prikkels van een podium in combinatie met blazen en bewegen het onmogelijk maken om nog op te treden als blazer.

En dat was voor mij natuurlijk een behoorlijke teleurstelling. Wat het echter draaglijk maakte, was alle waardering die ik kreeg voor mijn werk als arrangeur en componist. Zodoende kon ik mij nog genoeg uiten op het creatieve vlak. De première van mijn Requiem in september en van Rondo ‘t Heike voor beiaard in maart zorgden ook weer voor vele mooie reacties. En dan heb ik het nog niet over alle arrangementen die ik schreef voor mijn orkest uit Den Bosch.

Wat er ook voor zorgde dat ik het niet meer spelen kon accepteren, is het feit dat ik sinds mijn afstuderen in 1992  ontzettend veel mooie concerten en optredens heb mogen geven. Als ik die allemaal bij elkaar optel, dan mag ik alles behalve klagen.

Hoogtepunten waren de optredens met The Dutch Tuba Quartet in Canada in 2000. En natuurlijk de borrel met de muzikanten van het koperkwintet Canadian Brass in ons hotel. Met het Brabants Fietsharmonisch Orkest gaven we een paar geweldige straat optredens tijdens de Catalaanse Feesten in Barcelona. En ook op tuba was het geweldige concert tijdens North Sea Jazz 1993 onder leiding van niemand minder dan Lalo Schiffrin, afgelopen week helaas overleden.

En met mijn trombone denk ik met veel plezier terug aan het project Freedom met het Brabants Jazzorkest. En ook aan de vele hoogtepunten op festivals met Projekt Rakija en This is Lovski: Lowlands, Zwarte Cross, Sziget in Hongarije, Boomtown Fair in Engeland en de vele optredens in Bosnië.

En dan ben ik best wel een beetje trots dat ik dat allemaal heb mogen doen en meemaken. Schrijven blijf ik in ieder geval nog wel doen, want dat gaat prima. En dat is ook het eerste wat na de zomervakantie te horen is. Want op 7 september gaat mijn 4e musical in première in Roermond.

Maar nu gaan we eerst even uitrusten en vakantie vieren. Mijn volgende blog zal weer verschijnen op donderdag 21 augustus. Tot dan !!