Eindelijk, het was lang geleden, maar eindelijk weer eens lekker met een orkest gerepeteerd. Gisteravond was het de eerste repetitie voor mij met het orkest Brabant Sinfonia, een regionaal symfonie orkest. Een repetitie met de voor hen nieuwe dirigent Joost Smeets. Voor hen nieuw….maar niet voor mij. Joost is namelijk een collega tubaist van mijn generatie uit Thorn. En ja, die kennen elkaar natuurlijk. Bovendien woont Joost in dat prachtige witte dorp op een steenworp afstand van mijn studie vriend Erik. En hij was niet de enige bekende in het orkest. Ik kwam daar nog wel een paar andere oud studiegenoten tegen van het Brabants Conservatorium, zoals Ruud op trompet en Bart op hoorn, Liselot op fagot en Anne-marie op viool. En ook nog oud collega’s van het Factorium, zoals Taetske en Frits, op viool en op trompet en allang met pensioen, maar nog lang niet uitgespeeld.

En het mooie van tuba spelen in een symfonieorkest is dat je genoeg tijd hebt om te genieten van wat er klinkt. Je bent namelijk vaak meer aan het tellen van de maten rust, dan dat je daadwerkelijk speelt. En op een repetitie al helemaal natuurlijk, want als je dan eindelijk die 56 maten rust hebt geteld, slaat de dirigent af om nog wat passages met de violen en het hout nader onder de loep te nemen. In dat opzicht moet ik altijd terug denken aan die keer op het conservatorium dat ik de Vuurvogel van Stravinsky mocht spelen op mijn tuba met het orkest. Dat begon met de woorden TACET tot maat weet ik hoeveel. Met potlood stond erbij geschreven: ongeveer 27 minuten rust. Tsja, dat is het lot van de tubaist in de symfonische wereld. Zo ook dus gisteravond, maar tsjonge, wat heb ik ervan genoten !! Kom ook genieten op 10 juli in de Concertzaal in Tilburg. En voor wie niet kan? Check de opname Dvorak’s 6e symfonie in het bijgevoegde filmpje.