Voor wie nu denkt…huh? Wat voor titel is dat nu weer? In de Langestraat is namelijk mijn CulTuur BSO Monopole gevestigd, de naschoolse opvang waar ik onlangs artistiek directeur van geworden ben. En wat doen we daar als het de hele week hartstikke lekker weer is? Dan laten we de kinderen buiten spelen en zetten we een grote boombox buiten met zomerse klanken. De verkleedkist verhuist eveneens naar buiten en al snel staan er verschillende kinderen verkleed en wel hun eigen dansje op de latin klanken te improviseren. Ik zat al dit plezier zo samen met een medewerker te bekijken en op een gegeven moment kreeg ik natuurlijk de opmerking of ik ook mee kon spelen met deze muziek. Toen ik vertelde dat ik al in verschillende bands had gespeeld en dat mijn laatste band van voor Corona ook best wel wat zomerse klanken op het repertoire had, moest dat natuurlijk bewezen worden. Al vlug klonk het geluid van This is Lovski door de box, en werd de roep om bewijs dat ik dat ook kon spelen steeds luider.

Er zat dus maar 1 ding op: de volgende dag zou het weer zulk lekker weer worden en stond er weer zo’n latin dans sessie op het programma. Maar nu met de live klanken van meneer Ron op zijn meegebrachte trombone. Ik moet zeggen dat ik ervan genoten heb, lekker in het zonnetje, met allemaal springende en dansende kinderen om me heen. Dat deed me weer denken aan al die festivals van voor Corona. Ik hoop dat dat allemaal weer snel gaat plaatsvinden. Of ik er zelf bij ben is nog maar de vraag. Ik spring niet meer zo hard op een podium, aangezien mijn fysieke gesteldheid soms wel wat te wensen over laat. Maar dat is niet erg. Ik gun het vooral mijn maatjes van This is Lovski en al die andere bands die zo lang droog hebben gestaan.