Ik betrap mezelf erop dat ik de laatste maanden veel vaker naar voorstellingen ga kijken in het theater dan dat ik ooit deed. Niet alleen dat ik nu meer tijd heb, maar op de een of andere manier trekt het me meer en inspireert het me ook. Zo ook de laatste voorstelling die ik gezien heb: de musical Amelie, een wonderlijke voorstelling met prachtige vormgeving. Dat Amelie me inspiratie gaf was ook wel een beetje de bedoeling, aangezien ik bij de voorstelling was met twee partners in crime, Ingrid van den Nieuwenhuizen en Gioya van Rees. Met hen ben ik snode plannen aan het smeden voor een splinternieuwe productie…wat dat gaat worden….dat houd ik nog even voor me .

Nu hoeft niet altijd alles nieuw te zijn natuurlijk. Ook producties uit het verleden kunnen weer uit de kast worden gehaald. Natuurlijk zal er wat aan gesleuteld moeten worden, maar dat is vaak ook alleen maar leuk. Zo bracht Amelie me ook weer op het idee om de kindervoorstelling Spaghetti van Menetti weer eens op te poetsen. Destijds heb ik hiervoor de tekst, liedteksten en muziek geschreven, op basis van het boek van Kees Leibbrandt. Ieder die het boek kent zal niet verbaasd zijn dat ik zelf Menetti speelde in een reeks voorstellingen met Orchestre Infernal, op het lijf geschreven zal ik maar zeggen. In het filmpje hiernaast is te zien en te horen hoe dat ging. Orchestre Infernal bestaat helaas niet meer, maar het decor nog wel en aangezien ik zelf alles geschreven heb, houdt eigenlijk niets me tegen om Spaghetti van Menetti nog eens in de theaters te laten klinken.