Afgelopen weekend heb ik met verspreidde gasten mijn verjaardag mogen vieren. En op de een of andere manier voelde dat meer als een soort van jubileum dan toen ik 50 werd ( in ben nu dus 55 geworden). En dan ga je zo wat zitten mijmeren hoe dat komt. Na een tijdje kon ik wel wat redenen aanvoeren. Het was het weekend voordat ik aan een nieuwe baan begon als artistiek directeur bij Cultuur BSO Monopole, en ik realiseerde me dat het voor het eerst sinds heel lange tijd was, dat ik aan een nieuwe baan begon waar ik helemaal blanco instapte. Geen geschiedenis vooraf, geen vervolg op, maar beginnen vanaf het begin. Een soort van kriebels in je buik dus, toch leuk op deze leeftijd.

Waar het ook aan kan liggen is het feit, dat tussen de vele felicitaties op Facebook er ook een paar zaten met foto’s uit het verleden. Eentje zelfs van mij als tuba student in het symfonieorkest van het Brabants Conservatorium, heeeel lang geleden voor mijn gevoel. En ook een van die ene Tilburgse Revue, die ik samen met o.a. John Heiligers mocht leiden. Grappig is dan weer dat de vocal coach van die productie een voorganger van mij was bij Monopole, namelijk Berrie Kolmans. En zo ga je dan nog eens neuzen op o.a. YouTube en kom je weer allerlei leuke filmpjes tegen, zoals deze van Orchestre Infernal waar ik een van mijn favoriete stukken speel: Tango de Roxanne. Ik ben benieuwd waar ik op terugkijk over 10 jaar, als ik 65 ben.