Ik ben zo stilletjes aan op een leeftijd dat je aan vroeger gaat denken. Niet dat ik me zo oud voel, maar inmiddels heb ik in het muziekwereldje toch al enkele meters gemaakt. Komende maandag starten we met de eerste repetitie van “Hier adem ik vrij”, mijn musical over Willem II en Anna Paulowna. Nou ja, eerste repetitie? In ieder geval een herstart na al die Corona perikelen.

Ik ben daar enorm blij mee en kan niet wachten tot we over een klein jaartje in mijn geliefde Schouwburg en Concertzaal Tilburg staan. En toen ik een dezer dagen een mail kreeg met de aankondiging van de nieuwe programmering van het theater, moest ik terugdenken aan al die andere voorstellingen die ik daar heb mogen doen. En iedere keer dat bijzondere gevoel, als je vanuit de ruimtes backstage het toneel oploopt en de zaal met die prachtige rode stoelen inkijkt.

Het begon ooit met het begeleiden van grote dansvoorstellingen door mijn toenmalige harmonie-orkesten Heikant en Jeugdharmonie Orpheus in de jaren 90 van de vorige eeuw. Samen met Agaath Verspeten en haar danscollega’s van het huidige Factorium. Al snel gevolgd door de voorstellingen van de MusiAllFactory, toen die nog in de grote zaal werden gespeeld.

En na vervolgens een paar jaar alleen als muzikant in dit theater te hebben gespeeld, volgden vanaf 2011 de Tilburgse Revue met “Duizend Dromen”, en een aantal producties van Boems: “Once upon a Matrass”, “Ciske de rat” en “Cabaret”.

Het mooiste moment tot nu toe was de première van “Moordhoek”, mijn eerste eigen musical in 2017. En daar gaat nu dan “Hier adem ik vrij” bijkomen in 2024. Natuurlijk ook weer in de grote zaal met de rode stoelen van mijn Tilburgse Schouwburg. Ik kijk nu al uit naar dat eerste moment, meestal voorafgaand aan de technische doorloop, als je weer dat podium oploopt en de dan nog lege zaal inkijkt. Werkelijk een magisch gevoel…maar dat duurt nog eventjes