Ken je dat? Blij zijn dat het even wat rustiger is qua muziek schrijven en arrangeren, en dat je hoofd dan ongevraagd allerlei ideeën begint te produceren? Nou, dat is wat er op dit moment dus aan de gang is.

Er staan natuurlijk nog best wat leuke dingen op de rol. Zie mijn blog vorige week en de muziektheater productie Frontstad in Roermond. Verder gaan we vanavond de laatste hand leggen aan de opnames van mijn Requiem met zangeres Ingrid van den Nieuwenhuizen en schrijfster Frederike Luijten.

Maar zoals gezegd plopte er wat nieuws op in mijn hoofd. Het is denk ik ook een beetje de leeftijd als je nog eens terugkijkt op wat je nu allemaal gedaan hebt. En in dit geval wat ik allemaal geschreven en gedirigeerd heb met musical en muziektheater. De allereerste was in 2000, toen ik letterlijk het stokje overnam van Lauran van de Sanden bij de MusicAllFactory.

Ik had met een grote mond aangegeven dat ik dat wel kon dirigeren, en dat dat arrangeren ook wel zou lukken. Zo gezegd, zo gedaan. Toen nog met potlood en papier. En zo ontstonden mijn eerste arrangementen van “The Life”. Onnodig te vermelden dat er nog vele zouden volgen.

Het bleef niet bij arrangeren, want inmiddels ben ik alweer mijn vierde productie aan het componeren en zijn de eerste plannen voor een vijfde ook alweer gesmeed. En nu bedenk ik me, dat ik dus komend jaar al 25 jaar in het musical en muziektheater vak zit.

Misschien moet ik daar iets mee doen, samen met al die muzikanten, zangers en spelers die ik heb leren kennen. Materiaal genoeg, daar ligt het niet aan, zo’n dikke 500 losse nummers sowieso. Ik laat het nog even bezinken, enne…meedenken mag!!

September was een prachtige maand voor mij als componist. Maar ja, dat kan natuurlijk niet elke maand zo door blijven gaan. Oktober wordt dan ook een wat rustigere maand. Even ademhalen dus.

Zo richting het einde van het jaar komen er nog een paar leuke dingen aan, en daar moet dan nu natuurlijk driftig voor gerepeteerd worden. Het eerste wat er aan komt is de enige echte Bossche Proms. De derde editie alweer en deze keer niet meer in de Maaspoort in Den Bosch, maar in het Theater aan de Parade.

Het voelt een beetje alsof mijn orkest de Koninklijke Harmonie ‘s Hertogenbosch  het vaste huisorkest daar aan het worden is. Dit jaar speelde we al 3 keer het Grand Gala du Kwek in deze prachtige zaal, en gaven we een Feel Good concert in het kader van Opera op de Parade, ook weer samen met de organisatie van dit theater.

En nu dan op 2 november de Echte Bossche Proms. Weer in de grote zaal. In het filmpje hiernaast nog een terugblik op de allereerste editie met het nummer Uptown Funk. Extra leuk om te vermelden dat we opnieuw mogen gaan genieten van een aantal vaste zangers waar we mee samen werken: Sander van de Gevel, Ingrid van de Nieuwenhuizen, Lois van de Ven, Marjolijn de Kort en Edwin Bekker.

Maar daar blijft het niet bij. Mijn orkest zal in dit theater ook te horen zijn bij het concert ter herdenking van de bevrijding op 26 oktober. En als klap op de vuurpijl is er op 1 december een speciaal Wim Kersten concert. Hier zullen met name de liedjes van deze Bossche volksheld te horen zijn. Veelal met arrangementen van mijn gewaardeerde voorganger bij dit orkest, Sjef Ipskamp.

Ik denk dat ik maar eens ga kijken of ik niet een vast plekje kan reserveren in dit Bossche muziekpaleis. Als je er zo vaak mag spelen, wordt het toch een beetje je tweede thuis. 

Wat een feest was het afgelopen zaterdag in de concertzaal. Eindelijk was mijn Requiem voor Tilburg live te horen. Uitgevoerd door Brabant Sinfonia onder leiding van Joost Smeets.

Voor het eerst hoorde ik nu alles compleet. Heel bijzonder waren het 4e deel met Spoken Word tekst van Frederike Luijten, door haarzelf uitgesproken, en het 2e deel Lied, gezongen door Ingrid van den Nieuwenhuizen. De tekst van die laatste was geschreven door Frank van Pamelen. U weet wel onze eigen Frank Zaterdagcolumn van Pamelen. ( En voor deze verwijzing adviseer ik de link aan te klikken).

En het feest hield niet op, want een dag later werd het hele requiem opgenomen, waardoor het straks te vinden is via Spotify. Uiteraard zal ik dat bekend maken in een van mijn komende blogs. De bedoeling is namelijk dat iedereen deze muziek vrij kan beluisteren. En het is uiteraard ter beschikking bij diverse uitvaartgelegenheden of herdenkingsdiensten.

Maar terug naar de zaterdag. Ik werd na afloop overweldigd door de vele complimenten en verhalen van mensen die geraakt waren door mijn muziek en door de teksten. Ik wil dan ook nogmaals via deze weg de Stichting Beheer Crematorium Tilburg en omstreken hartelijk bedanken voor deze opdracht.

En als klap op de vuurpijl was er een paar dagen voor deze wereldpremière de presentatie van de filmregistratie van Hier adem ik vrij. Wat een geweldig huzarenstukje van Alex de Bont om mijn productie zo mooi vast te leggen. Ik weet zeker dat we in een bioscoop in Tilburg hier nog wel een keer naar kunnen gaan kijken en luisteren.

Tot die tijd in het filmpje hiernaast een teaser van diverse muzikale hoogtepunten uit mijn musical. De titelsong was al een aantal keer gedeeld, maar nu dus ook een bloemlezing van meerdere nummers. Supertrots dat ik dit nu eindelijk kan laten zien!!

Dat is wat ik vorige week deed en deze week nog ga doen. En ja, ik weet dat het in dit land als een deugd wordt gezien dat je je bescheiden opstelt. Maar soms word ik daar ook een beetje recalcitrant van. Als alles waar je hard voor werkt, ook op zijn plaats valt, dan mag je daar ook gewoon even trots op zijn en lekker van genieten. Zo, dat is er uit!!

Maar goed, dit vraagt natuurlijk ook om een stukje uitleg. Allereerst afgelopen weekend, en dan met name de zaterdag. Ik heb vele mooie reacties mogen ontvangen op mijn toespraak over Tilburg in 2050 en het mooiste daarvan was, dat er een enorme verbinding van uitging over alle lagen van onze diverse Tilburgse bevolking.

Dat werd dan weer opgevolgd door een prachtige vertolking van de titelsong van mijn musical Hier adem ik vrij tijdens Tilburg Zingt. En hoe mooi is het dan, dat de burgemeester zelf dat nummer aankondigt vanaf het podium voor de Concertzaal met uitzicht op het nieuwe stadsforum.

En het is diezelfde Concertzaal waar komende zaterdag de première zal plaatsvinden van mijn Requiem voor Tilburg. Het orkest Brabant Sinfonia zal onder leiding van dirigent Joost Smeets dit stuk daar voor de allereerste keer ten gehore brengen. Met medewerking van Ingrid van den Nieuwenhuizen die het lied met tekst van Frank van Pamelen zal vertolken. En Frederike Luijten die haar Spoken Word tekst zal voordragen boven de klanken van het orkest.

Ook zal het orkest Symfonie nr. 40 van Mozart spelen voorafgaand aan deze wereldpremière. En daar ben ik natuurlijk enorm mee vereerd. Het orkest koos voor dit stuk nadat ze de eerste impressies van mijn requiem hadden gehoord. En dit leidde weer tot de post op Facebook die te zien is op de foto.

Ik hoop velen van jullie te zien komende zaterdag. En bij deze alvast veel dank aan iedereen die dit feest voor mij mogelijk maakte. Speciaal het bestuur van de stichting Beheer Crematorium Tilburg en omstreken, die mij vroegen om dit stuk te schrijven. kaarten zijn nog hier verkrijgbaar.

Klopt mijn hart zou je dan denken. En dat doet het ook, maar niet voor Sinterklaas. Het worden spannende weken. Nu de cultuurwereld vol spanning afwacht wat haar de komende tijd te wachten staat, draait de wereld natuurlijk toch gewoon door. En dat laat mij persoonlijk ook niet helemaal onberoerd.

Net als vele collega’s zou ik soms van de daken willen schreeuwen dat we nu cultuur eindelijk eens de waardering moeten gaan geven waar het recht op heeft. Van het komende kabinet moeten we het overduidelijk niet hebben. Maar ook het huidige systeem van subsidiering, rammelt aan alle kanten. Wanneeer gaan we nu eens inzien dat het niet om subsidies gaat, maar om investeringen.

Want dat is wat het is. Kunst en cultuur is meer dan iets wat je moet ondersteunen. Het zijn zaken die de gemeenschap waarde geven, die creativiteit stimuleren, die zorgen voor een interessant vestigingsklimaat en die ons als mens beter maken. Kortom: elke euro die je investeert in Kunst en cultuur verdien je dubbel en dwars terug.

En dat maakt dus dat de geplande btw verhoging averechts werkt. Maar goed, mij zal het er niet van weerhouden om te blijven doen wat ik altijd al deed. Muziek maken, spelen en schrijven!! Dat men daar dus meer entree voor moet betalen, is niet mijn keuze. Zie het dan maar als investering, dat ik kan blijven doen wat ik doe.

En naast mijn muzikale werk houd ik me ook bezig met het politieke werk. En niet alleen om me in te spannen ten behoeve van de culturele sector maar ook om breder naar de toekomst te kijken. Dat maakt mijn functie als voorzitter van de werkgroep Tilburg 2050 binnen de gemeenteraad dan ook extra interessant. Hoe? Kijk maar naar het filmpje hiernaast.

En dat mag ik ook gaan vertellen, als ik komende zaterdag een speech geef bij de opening van het Forum en het werkatelier over de toekomst van Tilburg. Daarna mag ik met de burgemeester de stadsopera bekijken, en geven we samen de aftrap voor het prachtige evenement Tilburg Zingt. Een keer raden wat het openingsnummer is…Hier adem ik vrij !!